6 Kasım 2009 Cuma

Bir Soluktu Üflediğin

Bir soluktu önce üflediğin
Benliğini koyup savurduğun aleme
Kocaman yürek atışların nefesinde
Ruhun barınır gözlerinde
Bedenin kutsal soluğu alıp işler
Sanki yüce kalbin,bir değirmen
Her duyuşum sana yaklaşır,seni hisseder
Parmaklarının nefesinle bütünleştiği an
Sen ses olur ses ise sen
Ve bir bütündür ney ve neyzen
İki yabancının dostluğu gibi tedirgin olsa da
Başlarda dokunmak ve nefes katmak
Sonraları bir canı barındırır içinde
Bir yaşamı,bir tutunuşu ve kayboluşu

2004

1 yorum:

Pınar dedi ki...

uzun zamandır bu kadar iyisini okumamıştım... içimde bi yerlerde olağandışı bişiler hissettim... çok iyiydi bu... 2004... bu kadar eski mi ?